Μotivation (part 2)
Εικαστική έκθεση της Δήμητρας Χριστινάκη
Άγιος Ρόκκος
26 Απριλίου – 09 Μαΐου 2025
Είσοδος Ελεύθερη
Μotivation (part 2)
“ Δώσε αυτιά στη μουσική, μάτια στη ζωγραφική και … σταμάτα τη σκέψη! Απλά ρώτα τον εαυτό σου, αν το έργο σου επέτρεψε να ταξιδέψεις σε έναν μέχρι πρότινος άγνωστο κόσμο. Αν η απάντηση είναι ναι, τι άλλο θες;” (Wassily Kandinsky)
Μotivation από το λατινικό movere, (κίνηση). Στα ελληνικά μεταφράζεται κίνητρο. Στις τέχνες το μοτίβο έχει κοινή γλωσσολογική ρίζα, και παρόμοια λειτουργία. Η επαναλαμβανόμενη χρήση ενός σχήματος, χρώματος ή άλλου εικαστικού στοιχείου χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως προκαλώντας ρυθμό και μία αίσθηση κίνησης αλλά και ενότητας. Σε αυτά τα έργα επιχειρείται μία συνομιλία ανάμεσα σε απόλυτα αυστηρές επαναλαμβανόμενες γεωμετρικές φόρμες με μία αφηρημένη ατμόσφαιρα. Ένας ρυθμός που αν και μπορεί να ειδωθεί ως τυχαίος, παρουσιάζει τάξη και σειρά.
Στο παραπάνω προστίθεται το χρωματικό εργαλείο. « “Το χρώμα είναι ζωή καθώς ένας άχρωμος κόσμος θα έμοιαζε νεκρός. Όπως η φλόγα παράγει φως, το φως παράγει χρώμα. Όπως ο τονισμός «χρωματίζει» το λόγο, έτσι το χρώμα δίνει πνεύμα σε μία φόρμα» (Johannes Itten). “Πάντα ζωγράφιζα εικόνες όπου η ανθρώπινη αγάπη πλημμυρίζει τα χρώματα μου.” (Marc Chagall). “Τα καθαρότερα χρώματα… ανεξάρτητα του τι αναπαριστάται, έχουν μία αξιόλογη επιρροή στα συναισθήματα του θεατή. “(Henri Matisse) “προσπαθώ να βάζω το χρώμα, όπως μπαίνουν οι λέξεις στο ποίημα ή οι νότες σε μία μουσική» (Joan Miro). Με διάφορους τρόπους το χρώμα εδώ κρατάει ένα πρωταγωνιστικό ρόλο και οι φόρμες δεν μπορούν να ειδωθούν ανεξάρτητα από αυτό.
Το τετράγωνο σχήμα των έργων είναι εμπνευσμένο από τις τετράγωνες συνθέσεις του Gustav Klimt. Στο τετράγωνο, όπως και στον κύκλο, συνυπάρχουν μία πολιτική ίσων αποστάσεων που επιφέρει ίσως ισορροπία με το ανέφικτο ενός απόλυτου προσδιορισμού που διατηρεί την ασάφεια.
Το «μέρος 2» στον τίτλο συσχετίζει αυτή την ομάδα έργων με την έκθεση «μοτιβ-ation” που έλαβε χώρα στον ιστιοπλοικό όμιλο χανίων το 2017. Τα ίδια ερωτήματα και μία σταθερή αγάπη για τις ίδιες ποιότητες. Αυτή η δεύτερη προσέγγιση εντούτοις ελπίζει να είναι βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη. Αν υπάρχουν καθόλου απαντήσεις, στα ερωτήματα αυτά, θα μπορούσαν να είναι σκληρές ή ευγενείς αλλά πάντα γεμάτες ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής. Δεν πρόκειται για μία έλλειψη πόνου, φόβου, αγωνίας ή ανασφάλειας αλλά για μία πεποίθηση ότι το πείραμα της ζωής είναι συναρπαστικό και προορισμένο να συνεισφέρει σε μία αέναη εξέλιξή, ως το τέλος, χωρίς τέλος.
Χριστινάκη Δήμητρα, 2025
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο κείμενο
